Informacje o GminieDo druku
Wersja archiwalna z dnia 2021-01-04 08:12:26

 Dane podstawowe:

 nazwa

 Gmina Gnojno
 rodzaj gmina wiejska
 adres Gnojno 145, 28-114 Gnojno
telefon (41) 353 20 38
 faks (41) 353 20 38
 e-mail gmina@gnojno.eu


WÓJT 
 imiê i nazwisko
 Zbigniew Janik
 telefon (41) 353 20 24
 e-mail wojt@gnojno.eu


SEKRETARZ

imiê i nazwisko
Piotr Bêbas
telefon
(41) 353 20 38 w. 40
e-mail
sekretarz@gnojno.eu


SKARBNIK

imiê i nazwisko
Maria Ma³asiñska
telefon
(41) 353 20 39
e-mail
skarbnik@gnojno.eu



 
Urz±d jest czynny w dni robocze tj. od poniedzia³ku do pi±tku w godz. od 7.30 do 15.30.

Nr konta:  06 8521 0006 2001 0004 3430 0005
Bank Spó³dzielczy Szyd³ów
ul. Ko¶cielna 1

Gmina Gnojno na platformie ePUAP

Informacje o gminie:

Powierzchnia: 95,6 km2
Liczba mieszkañców: 4513

Gmina Gnojno po³o¿ona jest w po³udniowo-wschodniej czê¶ci województwa ¶wiêtokrzyskiego, oko³o 45 km od Kielc. Gmina nale¿y do powiatu buskiego z siedzib± w Busku Zdroju. Posiada du¿e walory ekologiczne oraz spory potencja³ gospodarczy dla przysz³ych inwestorów, zw³aszcza z bran¿y rolniczo-przetwórczej. Na terenie gminy znajduje siê wiele atrakcji turystycznych. Po³o¿ona jest z dala od wielkiego przemys³u, na urozmaiconym, pagórkowatym terenie poro¶niêtym liczn± ro¶linno¶ci± i zdrowymi lasami. Malowniczo¶ci naszej okolicy dodaj± rzeki Sanica, Wschodnia i Radna. Po³o¿enie tych rzek stwarza dobre warunki do zak³adania stawów rybnych. Czekamy tylko na chêtnych inwestorów. W samym Gnojnie do atrakcji turystycznych nale¿y niew±tpliwie Ko¶ció³ parafialny z XV w oraz gotycka kostnica. Tutaj te¿ znajduje siê zespó³ dworski z³o¿ony z dworu zajmowanego obecnie przez Dom Pomocy Spo³ecznej. W Balicach obecny ko¶ció³ parafialny zosta³ przebudowany z dawnego pa³acu, pozosta³y te¿ zabudowania gospodarcze. W Janowicach warto obejrzeæ pozosta³o¶ci parku dworskiego. Wielu emocji i wra¿eñ zapewni niew±tpliwie wêdrówka po polach wsi Glinka i Skadla, gdzie w 1241 r. rozegra³a siê bitwa zwana „Bitw± pod Chmielnikiem". Rycerstwo ma³opolskie star³o siê wówczas z ludami tatarskimi i po raz pierwszy do¶wiadczy³o broni chemicznej w formie palonych koñskich kopyt.



Powrót